Onverwachts naar Diani en casualty

HET IS WEEKENDDD!!

Ons eerste weekend in Kenia stond natuurlijk in het teken van ‘zon, zee, strand’. Een huisgenootje was door vrienden, die ze hier in Kenia heeft ontmoet, uitgenodigd om naar Diani te komen. Ze wilde alleen niet alleen naar Diani, omdat dat een lange reis is, en je moet via de ferry, waar veel zakkenrollers zijn. Als enig blank blond meisje lijkt dat niemand fijn natuurlijk. Lotte zei: In Diani is ook een strand toch? Dan kunnen wij wel mee, maakt niet uit welk strand het is. Toen ging ik beredeneren, als je sowieso 2 uur met het openbaar vervoer die kant op moet reizen, en ook weer terug met openbaarvervoer, dan kunnen we 1,5 tot 2 uur op het strand liggen… Dit vond ik zonde. Maar meteen daarna kwamen we er met zijn 4e op uit dat we er een weekendje van zouden maken. Er zijn daar genoeg backpackers huisjes, bed en breakfast etc.

We hebben onze spullen gepakt, en zijn we met de matatu naar Town en Ferry gerezen. Via Ferry de ferry gepakt naar het vaste land, en hier de matatu gepakt naar de supermarkt, waar haar vrienden ons stonden op te wachten. We hebben er uiteindelijk 2,5 tot een kleine 3 uur over gedaan om op plaats van bestemming te komen. Het had sneller kunnen gaan, maar net toen wij aankwamen bij de ferry was het daarop al zo druk, en er bleven maar Kenianen aan rennen om op die boot te kunnen. Dus we hebben gewacht op de volgende.

Aangekomen op het resort. Jeetje wat was dit mooi. Twee huisjes met eigen zwembad. Hier hebben we het echt zo gezellig gehad met iedereen, echt een super mooie en bijzondere ervaring. En vooral dus leuk omdat het zo onverwachts is gegaan.

In de avond zijn we uit geweest. Gelijk even papa en mama een appje gestuurd, dat het hier dus wel gewoon kan, en dat we nu  met Kenianen zijn dat dat dan ook veiliger is, en dat we vaker in het donker thuis komen, maar dat we dan gewoon een Uber bestellen, en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken😝

Het uitgaan was super gezellig met iedereen. We stonden er versteld van dat alle Kenianen zo goed kunnen dansen, haha.

De volgende dag zijn we naar Diani Beach gegaan. Hier hebben we heerlijk met zijn alle bij de beach bar gezeten, en lekker genoten van de zon, de zee en het strand.  Ohja, ik ben ook nog gewond geraakt… Ik heb de steen niet zien liggen…😬 Heel stom, ik weet het, haha.

10-2-20 Het is weer maandag, dat betekend dat we weer naar het ziekenhuis gaan voor onze stage. Deze week sta ik op casualty. Dit moet de eerste hulp/huisartsenpost voorstellen. Je komt hier van alles tegen, mensen met brandwonden, mensen met snijwonden, mensen die infuus nodig hebben, of injecties etc. Heel leuk om alles te zien.

Ik had niet zo’n goede connectie met de nurses van deze afdeling. Ze praatte voor mijn gevoel heel erg in het Keniaans Engels en ook nog binnensmonds…  Ik kon er dus niet veel wijs uit worden, wat heel vervelend was. Ik had ook niet het gevoel dat ze het me ook een 3e keer wilde uitleggen omdat ik ze gewoon echt niet begreep.

11-2-20 Het is dinsdag en we hebben Holidayyy. Super, super lekker!! Het is de sterfdag van de oud president, waardoor dit een dag is dat heel veel mensen vrij zijn, en ze kun familie kunnen bezoeken etc.

Deze dag zijn we naar Haller Park gegaan. Dat is hier een heel grote dierentuin met een paar dieren. We konden om 11uur gelijk de giraffen eten voeren. Gelukkig was er een kraan om onze handen af te spoelen, haha. Het was zo ontzettend warm deze dag, we hebben ons kapot gezweet, echt niet normaal.

In de middag zijn we richting het strand gegaan. Deze keer gingen we naar het strand achter hotel Big Tree.  De zee was zooo warm, we dachten lekker afkoelen in de zee maar nee dus haha.

De vrienden zijn ook nog gekomen die avond. Dus het was wederom een super gezellige leuke dag geweest.

12-2-20 Holiday is over… Dus dat betekend dat we weer naar het ziekenhuis gaan. Dit was voor mij wel de meest vervelende dag op stage. Ik begreep ze nog slechter, en vond ze echt vervelend over komen. Ik word dan ook gewoon koppig en doe verder ook geen moeite om ze te begrijpen.

Deze dag is er een man met een diepe snij wond in zijn enkel op de afdeling langs gekomen. Deze hebben ze uiteindelijk gehecht en een verband erom heen gegaan.

Ook kwam er een chirurg een anamnese afnemen van een mevrouw die opgenomen werd op de female ward (vrouwenafdeling), omdat ze de volgende dag een ‘Skin Grafting’ operatie zou ondergaan. Dit betekend huidtransplantatie.

Bloed nemen ze hier af via een steriele naald en steriele spuit, die ze vervolgens in het bloedbuisje steken. Ze gebruiken twee verschillende bloedbuisjes: de paarse en de rode. Paars is voor het controleren van de bloedcellen, en rood is voor het controleren van het bloedplasma.

Verder heb ik ook weer veel infusen en injecties gezien.

De terug weg naar huis hebben we ook echt de vervelendste matatu reis ever gehad. De conducteur wilde eerst ons geld niet terug geven, en daarna hadden we een matatu driver die heel de tijd op de rem stond, en toen weer een klein beetje gas gaf en gelijk weer op de rem.

13-2-20 Mijn laatste dag op casualty. Ik had er zo geen zin in, gelukkig was deze dag wel fijner als gister, maar alsnog was ik heel blij dat dit mijn laatste dag was.

Kenianen doen hier alles in zo’n verschrikkelijk rustig tempo, behalve als ze op de ferry willen haha. Er lag een man met brandwonden en hij heeft hier denk ik 4,5 uur gelegen… Er werd mij gevraagd of ik de dressing van de wond kon doen (schoonspoelen/desinfecteren en verband eromheen doen). Ik zag toevallig al dat deze man eigen spullen had, die ik de dag daarvoor niet hoefde te gebruiken. Ik had dus geen idee hoe ik deze wond moest gaan verzorgen. Er werd tegen mij gezegd: ’ Janelle go start the dressing, I’m comming…’. Ik dacht ja dat ik kom eraan van jullie dat ken ik onderhand wel. Dus ik ben gewoon blijven zitten, en mee gaan kijken met andere verpleegkundige totdat ze opstond om mij uit te leggen wat ik moest doen. Ik moest met steriel water de wond schoonspoelen, en daarna moest dit drogen. Toen ik uiteindelijk terug kwam van de lunchpauze, en de shift was gewisseld. Was er een andere verpleegkundige bezig met de brandwonden van deze meneer. En heb ik haar geassisteerd met het verzorgen van de wond.

Dit was hem weer. Asante sana voor het lezen. 

Groetjes Janelle 

ps ik heb weer foto’s toegevoegd😉😉